BİTTİ DEMEK

Bir işten, bir eşten, bir sevgiliden, uzun zamandır oturulan bir evden, tatilde geride bırakılanlardan, okuldan ve daha aklınıza ne kadar ayrılık geliyorsa hepsi zordur. En ketumumuz bile alıştığı bir şeyden, yerden ya da kişiden ayrılırken değişik hislere kapılır. Son bir kez bakma hali. Boşalttığınız eve son bir kez bakarsınız, önünden geçiyorsanız bir şekilde bak eskiden burada oturuyordum dersiniz. Bir türlü tam anlamı ile bitmez orası sizin için, kendinizden, hayatınızda küçük ya da büyük izler bırakırsınız. Sizi siz yapan izleri eklersiniz hayatınıza. İnsan her durumdan öğrenecek bir şeyler çıkarır esasında. Bazen farkında olmadan bazen ise bunu da öğrendim diyebilecek kadar farkındadır olayın.

Bitti demek zordur. Bir türlü sevemediğiniz okul bittiğinde bile ne yapacağınızı bilemezsiniz. Çalışmaktan yoruldum, sabah erken kalkmak da ayrı bir işkence dediğiniz, sürekli hayıflandığınız o işten ayrılmak da oldukça güçtür. 2 sabah dilediğiniz gibi uyumak, dilediğiniz gibi yaşamak hoşunuza gider ama sonrasında bir türlü kendinizi nereye koyacağınızı bilemezsiniz. Sigarayı bırakmak gibi… Mola vermek bile anlamsız olur sigara yoksa elinizde, dudağınız, eliniz arar, kahve içmek ya da alkol almak da keyifsizleşir ama artık bitmiştir. Sevgiliden ayrılmak gibi…Bitti diyen taraf siz olsanız da bir şeyler eksilmiştir sanki. Bazen onlarca olumsuzluğu özler insan, bazen ise dakikalar ile sınırlı güzel anılar gelir aklınıza, kıymetini bilemedim mi acaba dersiniz.

Ondan biri bahsederken kayıtsız kalamaz; o benim eski sevgilimdi dersiniz. Bağlılık mıdır bunun adı yoksa alışkanlık mı? Belki de özümsemektir. Kendinden bir parça olduğunu bilmek… Bırakmış ya da bırakılmış olsa da seni sen yapan iyi ya da kötü anıların içinde varlığını bilmektir. Bazı konular çok gerilerde kalmış olsa da atılan binlerce adımda belli belirsiz izleri vardır. Bazen hiç fark etmediğimiz izler bazen ise içten içe hissettiğimiz… Yorgunluğumuz, kırgınlığımız ya da umudumuzun içinde saklı izler.

Bitti demek öylesine zor olmasına rağmen, yeniden başlar ya insanın tüm ümitleri… Bunun tek açıklaması o öğretinin bitmiş olması olsa gerek. Yeni deneyimlerin başlangıcı için önemli bir adımdır bitti diyebilmek ve bittiğini kabul edebilmek.